Het strand


Langs de zee loop ik met de beweging van de golven mee
Langzaam komt het water naar me toe
Om mijn voeten te kriebelen
Waarna het weer weg glijdt, net als jij

Hier aan het strand vermijd ik de werkelijkheid
Hier aan het strand ben ik verlost van mijn ontevredenheid
De deur gaat dicht en niemand komt meer binnen
Geen teleurstelling, pijn, geen beminnen

Boos ben ik op de wereld omdat zij is zoals zij is
Boos ben ik op de mensen omdat zij zijn zoals zij zijn
Boos ben ik op alles wat beter had kunnen zijn
Dus sta ik aan de zijlijn

Te kijken hoe men een potje voetbal speelt
Met als doel de bal in het doel te schieten
Met elkaar tussen de lijnen rennen
Luid juichend doelloze doelen bereiken

Tot de tijd om is

Ik loop weg, maar kom niet verder dan de zijlijn
Lijnen zullen er namelijk altijd zijn
Daarom is het aan het strand zo fijn
Wandelen met een zee van tijd