Het strand

Langs de zee loop ik met de beweging van de golven mee

Langzaam komt het water naar me toe

Om mijn voeten te kriebelen

Waarna het weer weg glijdt, net als jij

Hier aan het strand vermijd ik de werkelijkheid

Hier aan het strand ben ik verlost van mijn ontevredenheid

De deur gaat dicht en niemand komt meer binnen

Geen teleurstelling, pijn, geen beminnen

Boos ben ik op de wereld omdat zij is zoals zij is

Boos ben ik op de mensen omdat zij zijn zoals zij zijn

Boos ben ik op alles wat beter had kunnen zijn

Dus sta ik aan de zijlijn

Te kijken hoe men een potje voetbal speelt

Met als doel de bal in het doel te schieten

Met elkaar tussen de lijnen rennen

Luid juichend doelloze doelen bereiken

Tot de tijd om is

Ik loop weg, maar kom niet verder dan de zijlijn

Lijnen zullen er namelijk altijd zijn

Daarom is het aan het strand zo fijn

Wandelen met een zee van tijd